Efekt motyla

"Krew płynie w żyłach,ja czasem zapominam, proszę przypomnij bo mam efekt motyla." ~Wilku WDZ

Co to efekt motyla?
     
Efekt motyla dowolny układ fizyczny, który zachowuje się nieokresowo, jest nieprzewidywalny.

np. Efekt motyla występuje wtedy, gdy smarujesz masłem wszystkie napotkane muchy.


Efekt motyla (ang. butterfly effect) – anegdotyczne przedstawienie chaosu deterministycznego. W tytułowej anegdocie trzepot skrzydeł motyla, np. w Ohio, może po trzech dniach spowodować w Teksasie burzę piaskową. Przykładami efektu motyla są zjawiska meteorologiczne.

Historia odkrycia
„     

Dowolny układ fizyczny, który zachowuje się nieokresowo, jest nieprzewidywalny.
    ”
— Edward Lorenz

W roku 1960 Edward Lorenz pracował nad komputerowym prognozowaniem pogody. Stworzył do tego celu układ 12 równań wyrażających relacje między temperaturą, ciśnieniem, prędkością wiatru itd. Sądził, jak większość ówczesnych naukowców, że prawie dokładne dane wejściowe dają prawie dokładne wyliczenia. To przekonanie okazało się jednak błędne.

Kiedy Lorenz wprowadził do komputera dwie liczby wejściowe – najpierw 0,506127, a później 0,506 – otrzymał w rezultacie dwa wykresy coraz bardziej różniące się od siebie w miarę upływu symulowanego czasu. Różnica wartości liczb na wejściu programu rzędu 0,025% okazała się bardzo znacząca na wyjściu. Takie zachowanie jakiegoś układu nazywa się wrażliwością na warunki początkowe lub efektem motyla. Prawidłowe prognozowanie pogody na więcej niż kilka kolejnych dni jest niemożliwe ze względu na nieznajomość chwilowych warunków pogodowych na tyle dokładnie, aby błąd w długookresowych obliczeniach był niezauważalny.
Przykład ilustrujący efekt motyla

Z tego samego powodu, małego błędu przy zaokrąglaniu wyników cząstkowych obliczeń, różne elektroniczne maszyny liczące mogą dawać diametralnie różne wyniki. Jeżeli nie jest znany algorytm, jakiego używa konkretny program, nie można ustalić, z jakim błędem maszyna matematyczna podaje wynik. Oto przykład: wykonano 50 iteracji wyrażenia:

p_{n+1} = p_n + rp_n(1 - p_n,)

dla r = 3 i wartości początkowej p = 0,01 (gdzie wskaźnik n określa numer iteracji) na trzech kalkulatorach – CASIO fx-7000G, HP 28S i Elektronika MK 61 oraz w arkuszu kalkulacyjnym Microsoft Excel (dla 30 miejsc znaczących po przecinku) na komputerze z 32-bitowym procesorem Intel Celeron.

Otrzymano takie wyniki: 0,003661629, 0,225758993390, 0,6701895 oraz 1,31399674660676[1].